Excuses?

Het nieuwe iPCC rapport komt eraan. Het zal een lijvig rapport worden met als belangrijke conclusie dat de aarde minder snel opwarmt dan verwacht. Wel zet de zeespiegelstijging sneller door dan eerder werd verwacht en kunnen we met 95 % zekerheid stellen dat de menselijk handelen de oorzaak is. Dit rapport verschilt van vorige want deze keer hebben sceptici, critici en collega wetenschappers commentaar mogen leveren. Bij ieder commentaar moet worden aangegeven of het terecht is en waarom het wel of niet is gehonoreerd: met reden. Kortom het tegengeluid is gehonoreerd en heeft een stem gekregen.

Nu doe ik een gevaarlijke aanname: niemand buiten de wetenschappers heeft het rapport op dit moment al kunnen lezen. Onduidelijk is hoe de conclusies tot stand zijn gekomen en hoe deze zijn onderbouwd. Wel is zeker dat het proces om tot de conclusies te komen aanzienlijk is verbeterd. Toch twittert @jan_bennink vrolijk het volgende:

Screen Shot 2013-09-27 at 10.01.04 PM

Tsja, dat is nogal voorbarig natuurlijk. Bevooroordeeld kun je rustig stellen. Maar hoe maak je nu een kick-boxer duidelijk wat 95 % zekerheid betekent, nou zo dus:

Nu had ik onlangs al dit stuk  van @JaapkJa gelezen over een uit zijn verband gerukte tweet. Dan denk je, misverstandje. Maar mij overkomt precies hetzelfde. Zonder de context te benoemen retweet @jan_bennink mijn tweet en sleept er achtereenvolgens mijn politieke partij bij en doet een poging om mijn werkgever erbij te slepen. De enige reden daarvoor kan zijn om mij mijn baan te laten verliezen. Dus @jan_bennink vindt het leuk om mensen die het niet met hem eens zijn werkeloos te maken.:

Daarna gaat een Rotterdamse kickbokser die @ZegmaarPeet heet op me los en probeert me te intimideren. Waarbij er vrolijk wordt gedreigd:

Dat maakt me verder niet uit, niet iedereen hoeft het te snappen en je vriendje helpen is lief.  Wel is het grappig om te zien, hoe het ervaren kick-boxers dun door de broek loopt, wanneer een spierloze boekenwurm als ik een tweet plaatst waarin ik met humor (en over smaak valt te twisten) een punt probeer te maken. Hopelijk snappen ze het nu wel: Een dreiging van 95 % moet serieus genomen worden, als onze onze klimaatscepticus @jan_bennink dat doorheeft na deze tweet is er veel bereikt. Maar een excuus voor zijn overdreven reactie en het erbij halen van mijn politieke partij en werkgever is op zijn plaats. Anders is hij gewoon een slecht verliezer.

Laten we stoppen met Duurzaamheid

Soms kiezen Nederlanders het verkeerde woord voor een begrip of ding en houden daar dan stug aan vast. Zo gebruikten we ooit het woord pick-up voor wat onze Zuiderburen een platenspeler noemen. Vanzelfsprekend is platenspeler een veel beter woord want het geeft zonder verdere referentie precies aan wat het genoemde apparaat doet: een plaat afspelen. Het Nederlands zit vol met dergelijke onhandige woorden die onze taal alleen maar onbegrijpelijker maken. Soms kiezen we collectief voor een Nederlands woord dat ook de plank volledig misslaat. Een voorbeeld waar ik me erg aan stoor is het veelgebruikte en trendy begrip duurzaamheid. Ooit heb ik een cursus duurzaamheid gegeven en eerlijk gezegd ik kreeg het woord tijdens de laatste les nauwelijks nog uit mijn strot.

Duurzaamheid is een vertaling van het engelse begrip sustainability en het geeft een houding aan waarin je processen en dingen op een zodanige manier uitvoert dat de aarde er niet door uitgeput raakt. Kort gezegd, het is het streven om de aarde na elke generatie zo achter te laten dat de volgende generatie exact dezelfde hulpbronnen en mogelijkheden heeft. Een psychologische analyse van het woord duurzaamheid maakt meteen duidelijk waarom het zo slecht is. De eerste lettergreep is ‘duur’. Duur heeft in het Nederland een negatieve connotatie en associatie want we willen uiteraard goedkoop. Erger is dat duur in de betekenis waarin het hier gebruikt wordt een vaste periode aangeeft: iets heeft een duur van zoveel dagen. Terwijl duurzaam een begrip is dat een eindeloze periode moet aanduiden. De eerste lettergreep zet de luisteraar meteen op het verkeerde been en het komt niet meer goed. De samenstelling duurzaam, tsja zo werk mijn brein ligt in de woordenwolk: langzaam, minzaam, eenzaam. Hoewel het hier uiteraard gebruikt wordt in de betekenis van ‘vol van het genoemde’ is dit slechts de derde betekenis van dit achtervoegsel. De eerste twee zijn: in staat tot het genoemde of geneigd tot het genoemde. Kortom duurzaam hoe goed de bedoeling mag zijn is niet een term waar de vonken vanaf springen. De toevoeging -heid maakt het alleen treuriger. Niet alleen wordt het een volledig germanisme (overigens gebruiken de Duitsers Nachhaltigkeit) het woord krijgt een cadans in het spreken die maar niet wil klinken.

Daarom zou ik willen pleiten om de term duurzaamheid te vervangen door het Zuid-Afrikaans woord volhoudbaar. Hier is vanaf de eerste lettergreep de toon meteen positief: vol! Niet leeg maar vol. Wie of wat vol is, is positief: Je bent ergens vol van. Het enthousiasme springt er vanaf. De samentrekking volhoud komt van volhouden. Dit is precies wat wel bedoeld wordt. Het gaat niet over een periode, de ontwikkelingen, processen en zaken moeten volgehouden kunnen worden tot in lengte van dagen. Totdat onze zon een rode reus wordt. En houdbaar is natuurlijk ook prima, het mag niet bederven, moet van goede kwaliteit zijn. Volhoudbaar heeft daarom een positieve klank, positieve associatie en het de samenstelling van het woord geeft precies aan wat de bedoeling ervan is.

Daarom mijn voorstel: vervang met ingang van heden overal het treurige woord duurzaamheid door volhoudbaar en het zal beter gaan! De klimaatsceptici zullen smelten als sneeuw voor de zon, de Hummers eindigen op het autokerkhof en kolencentrales zullen spontaan in brand vliegen.

De Vieze 50, een verwerpelijk initiatief

Citaat Vieze Vijfitg website:
“Het huidige economische systeem is gebaseerd op het dogma dat eindeloze groei mogelijk en zelfs gewenst is. Dat is maar de vraag. Deze vervuilers zeggen: “groei is noodzakelijk om de ecologische problemen op te lossen. Als we maar genoeg verdienen kunnen we steeds efficientere technologieen ontwikkelen, en steeds minder grondstoffen gebruiken”. Maar er is geen enkel historisch bewijs dat efficientie de groei kan bijhouden. We gebruiken meer grondstoffen dan ooit, we produceren meer kernafval dan ooit en we stoten meer CO2 uit dan ooit.
Alle mensen op deze lijst blijven geloven in de mantra van groei en werken er elke dag hard aan om de aarde verder uit te putten.”

Het is inderdaad de vraag of economische groei de problemen van onze huidige maatschappij op kan lossen. Dit is wat mij betreft een punt van politieke discussie die het liefst op basis van wetenschappelijke argumenten gevoerd gaat worden. Het is evenzeer de vraag of een economie zonder groei deze problemen wel op kan lossen. Waar ontstaat dan de financiële ruimte om innovatieve ideeën uit te werken en te implementeren? Ook kun je grote vraagtekens zetten bij biologische landbouw, is deze vorm van landbouw in staat om de wereld te voeden in 2050? Hebben we misschien toch de hulp van genetische manipulatie nodig of moet het zonder? Hoeveel stijgt de CO2 uitstoot als we vandaag alle kerncentrales uitzetten?
Kijk ik heb de klimaatdiscussie niet eens genoemd. Want dat hoeft niet. Toch vinden jullie het nodig om 50 mensen die alleen maar ANDERS denken en op basis van dat denken HANDELEN, net zoals jullie op jullie overtuiging denken en handelen aan de schandpaal te nagelen. Ik denk dat dit soort acties contraproductief werken want ze vergroten de polarisatie. Op deze manier komen we niet tot de oplossingen die wel nodig zijn.

Met veel plezier heb ik zondag de discussie tussen Louise Fresco en Marianne Thieme gevolgd, daar gingen opeens de oplossingen over tafel. Dat is de manier, jullie aanpak doet me denken aan de tijd van senator McCarthy in de VS toen ook andersdenkenden publiekelijk aan de schandpaal werden genageld. Veel onschuldigen zijn daar het slachtoffer van geworden, hoeveel onschuldigen staan op jullie lijst. En zou het kunnen dat we over 30 jaar de opstellers, stemmers en jury van de vieze vijftig op een lijst kunnen zetten van de mensen die het grootste obstakel vormden om tot een oplossing voor de ecoproblematiek te komen. Ik sluit dat niet uit, ik zou er zelf ook op kunnen staan. Dat is precies mijn probleem, jullie claimen een moreel gelijk dat jullie niet waar kunnen maken. Dat is verwerpelijk.

Eigen dieren eerst!

Ik geloof in de eigen kracht van de natuur. Het sterkste voorbeeld is de natuur rond Tsjernobyl die juist door het ongeluk met de kerncentrale een ongekende bloei beleeft. De mooiste natuurgebieden zijn altijd de gebieden waar de mens zich niet mee bemoeit, hoe langer geen bemoeienis van de mens des te waardevoller de natuur. De natuurbeheerders in Nederland lijken precies het tegenovergestelde standpunt aan te hangen, natuur kan alleen natuur worden als de mens zich er intensief mee bemoeit.

Restauratie van natuur is in mijn ogen niet zo’n probleem. In de omgeving waar ik woon worden de lagen grond die de landbouw door jarenlang gebruik bovenop de oorspronkelijke schrale grond heeft aangebracht weggehaald. Na het weghalen van deze grond komt de oorspronkelijke flora in de meeste gevallen vanzelf weer terug, de schatten van de natuur lagen opgeborgen in die oude bedekte lagen. Maar gebeurt dit niet dan moet men niet verder ingrijpen, als het een pitrusvlakte wordt laat het dan maar zo zijn. Geef het de tijd, de processen in de natuur vergen vaak meer tijd dan een mensenleven, het is de mens die daar moeite mee heeft, niet de natuur.

Het kunstmatig terugbrengen van soorten door te zaaien of erger nog door diersoorten die in de meeste gevallen slechts nog in de verte verwant zijn aan diersoorten die hier mogelijk ooit geleefd hebben terug te brengen is me veel te kunstmatig. De Wisent en de Schotse Hooglander zijn slechts verwant aan de oeros en de Blonde d’Aquitaine heeft hier al helemaal niks te zoeken. Om dieren hun leefomgeving te bieden moet er zoveel meer gebeuren dan alleen wat dieren verhuizen. Vandaar dat dit soort experimenten altijd weer fout lopen. Het evenwicht in een ecosysteem is niet eenvoudig te realiseren en als je er hekken omheen gaat zetten zoals in Nederland altijd moet,  kun je verwachten dat het fout gaat.

Voor het terugbrengen van groot wild zoals paarden of edelherten is in Nederland meestal veel te weinig ruimte. Een succesvolle soort zoals het wilde zwijn  wordt  in Nederland bejaagd omdat het schade toebrengt aan de natuur of te veel overlast geeft voor de landbouw. Het uitbreiden van het leefgebied, wat voor de hand ligt in dit geval wordt tegengewerkt. Gedeputeerde Munniksma van Drenthe verwelkomt wilde zwijnen in Drenthe niet, juist vanwege schade en verkeersoverlast. Dus als een soort uit eigen kracht het leefgebied wil uitbreiden worden ze als ongedierte bestreden. Ongetwijfeld komt de politiek met soortgelijke argumenten mocht de wolf zich aan onze oostgrens melden.

Het paradoxale van een experiment als de Oostvaardersplassen is dat het aan de ene kant juist is opgezet om de natuur haar gang te laten gaan terwijl de natuur in Nederland daar duidelijk nog niet aan toe is. Een belangrijke oorzaak is dat men diersoorten naar dit gebied toe heeft gebracht waar de natuur onvoldoende draagkracht voor biedt. Zolang Nederland geen ruimte heeft voor het herbergen van haar inheemse rassen moeten we niet beginnen aan het importeren van nieuwe soorten. In het Drents Friese Wold zijn er ook plannen voor een reservaat met edelherten en paarden, ook dat is te klein, ook daar is onvoldoende ruimte om een groeiende populatie de ruimte te bieden. Benut eerst de eigen kracht die de natuur in Nederland heeft en vergroot de draagkracht van die natuur voordat je experimenteert met nieuwe soorten en zorg voor optimale bewegingsruimte voor de populaties die er uit zichzelf al zijn. De Ecologische Hoofdstructuur is vanuit die gedachte een noodzaak, geen luxe.