Een herenkwestie: Leo Lewin en Wierd Duk

Leo Lewin volg ik al tijden en ik ken hem als een zeer beheerste en beschaafde twitteraar met altijd een goed doordachte opvatting. Onlangs plaatste hij een tweet waarin hij Wierd Duk een fascist noemde. Duk riposteerde  met de opmerking dat hij aangifte zou gaan doen, waarvan was onduidelijk. Nu is iemand fascist noemen nogal een verwijt maar was het onterecht? Ik ben van mening dat je Duk tenminste kunt verwijten dat hij deze verdenking over zichzelf afroept. Dat zal ik hier even uitleggen.
Wie Wierd Duk wil begrijpen moet een aantal zaken goed doorzien. De voornaamste eigenschap van Duk is, hij valt bijna nooit op een mening te betrappen. Hij positioneert zichzelf als doorgeefluik en als je doorvraagt wordt hij snel extremer, daarom gaat hij daar niet vaak op in. Duk is een meester van de ‘spin’, het neerzetten van een gedachtenstroom die je dan zelf moet afmaken:
Screenshot 2017-05-01 08.08.19
En waar ik bij dit soort conversaties altijd duidelijk mijn ongenoegen laat blijken over de geventileerde mening door een afwijzende reactie, is Duk een meester van het in in de lucht laten hangen van zo’n opmerking. Hij spreekt de bewering niet tegen maar hij kan tevens niet betrapt worden op de mening. Tot slot zal hij er voor duiken als die mening hem wordt aangewreven. Ondertussen versterken deze twee tweets wel het gedachtegoed van Baudet dat sterk leunt op het fascisme. De reply is krachtiger dan het origineel. Deze constructie is geen toeval wanneer het een journalist betreft die weet hoe communicatie werkt.
Een andere methode van Duk is dat hij extreme rechtse partijen opneemt in het normale politieke spectrum (gesignaleerd door @ikjeergens). Het racistisch en fascistische gedachtegoed van Erkenbrand (de PVV is er gematigd bij), noemt hij in een rijtje van gevestigde politieke partijen. En wie het artikel leest, leest begrip en geen enkele kritiek op het verwerpelijke gedachtegoed.
Screenshot 2017-05-01 08.17.30
Ook als het gaat om een erkende rechts extremist als Milo Yiannopoulos, geband van twitter en  zijn ‘college campaign’ in de USA gestopt vanwege het opruiende karakter, plaatst Duk dubbelzinnige tweets. Gewoon “extremist”. Wat bedoelt hij nu? Dat Milo geen extremist is? Een man die ‘feminisme een kanker’ noemt, beweert dat hij van ‘zwarten houdt’ en vindt dat ‘moslims overal mee wegkomen’.  In een ander tweetje spreekt duidelijk bewondering als Duk duidelijk maakt dat Milo met die emotionele liberalen de vloer aanveegt. Zelfs deze tweet is zodanig geconstrueerd dat hij het af kan doen als een citaat. Nogmaals Duk weet hoe communicatie werkt, hij zet het denken in een richting en het draagt bij aan zijn populariteit.
Screenshot 2017-05-01 08.25.32Screenshot 2017-05-01 08.24.21
Let wel de (niet uitputtende reeks) voorbeelden die ik hier noem zijn in mijn ogen niet rechts, maar extreem-rechts en in 2 gevallen fascistisch en in één geval alt-right. Nergens zie ik enige distantie, nergens zie ik kritiek. Door dit op deze manier te tweeten wekt Duk zelf de suggestie sympathie voor deze stroming te hebben. Als je geen afstand neemt van fascisme terwijl je het wel communiceert, is het dan vreemd dat je voor fascist wordt uitgemaakt?
Ondertussen heeft Leo zijn excuses aangeboden, ik had van deze aardige en beleefde man niet anders verwacht. Als de heren Duk en Nijman een greintje fatsoen hebben bieden zij excuses aan voor de hetze die ze hebben veroorzaakt richting Leo. Allereerst omdat Duk zoals hierboven blijkt, zeker niet vrijuit gaat, ten tweede omdat overlast van de hordes extreem-rechts twitteraars die je achter je aankrijgt als Duk zielig gaat doen en Nijman er nog een Geenstijl blog tegenaan gooit buitenproportioneel is. Als Duk oprecht meent dat Leo het beschaafd heeft opgelost is het aan hem om ook beschaafd te zijn en een gebaar terug te maken.

Waarom de rector van het Kennemercollege gelijk heeft

Dit zijn tijden waarin het calvinistische Nederlandse volk graag een scherpe lijn trekt tussen goed en kwaad. Boven iedere uiting van iedere Nederlander hangt het vraagteken: Ben jij Charlie? Als het antwoord nee is, word je spontaan het slachtoffer van hoon en haat. Was het maar zo eenvoudig.

Stel je werkt op een instituut met een sterk internationaal karakter. Wanneer  daar het jaarlijkse Sinterklaasfeest wordt gevierd roepen de Zwarte Pieten bij sommige van de internationale gasten heftige reacties op. Blackfaces die door het gebouw lopen en pepernoten op de bureau’s leggen. Dat kan niet vonden sommige gasten, ze voelen zich gediscrimineerd. De directie kan in zo’n geval besluiten om Zwarte Piet niet meer in die vorm deel te laten nemen aan het Sinterklaasfeest. Immers het heeft niets te maken met het werk in het instituut en het schoffeert bepaalde gasten. De directie moet er voor zorgen dat de werkomstandigheden binnen het instituut goed zijn voor gasten van elke nationaliteit.

Stel je bent rector op een school. Daarbij ben je in eerste instantie verantwoordelijk voor de rust en de orde, dat is immers een noodzakelijke voorwaarde voor een goede leeromgeving. Aan relletjes en opstootjes heb je dan niet veel. Een leraar die zo onverstandig is om een poster op te hangen waaraan een aanzienlijk deel van de leerlingen zich stoort draagt niet bij aan die rust en een optimale leeromgeving. Als rector verzoek je dan vriendelijk om die poster te verwijderen. De eerste taak van een school is opvoeden en jongeren een goede leeromgeving te bieden. De rector verbiedt nadrukkelijk niet om binnen de klas een discussie over dit onderwerp te voeren.

Politici zoals Dilan Yesligoz spreken schande van het weghalen van de poster. Want de rector is in hun ogen geen Charlie. Zij weet waar de lijn tussen goed en kwaad ligt in deze wereld en verontschuldigt zich aan de Charlie’s: Het spijt mij voor de leerlingen die geen problemen hadden met de poster….voor de jongeren die nu hebben geleerd dat angstige en incompetente volwassenen meer kapot kunnen maken dan je lief is.

Het zijn de harde morele oordelen van de stuurlui aan de wal. Yesligoz bemoeit zich met het uitvoerend aspect van het werk van de rector die het volste recht heeft om te bepalen wat er wel en niet in haar school hangt. Het barst van de scholen met kledingvoorschriften voor leerkrachten, literatuur die  niet gelezen mag worden, waar kinderen de dag moeten beginnen met een gebed. Is natuurlijk allemaal geen probleem. Maar een rector die de discussie over het afbeelden van de profeet en over de fundamentele Islam niet verbiedt maar het ophangen van een kwetsende poster wel, doet eenvoudig haar werk. Met leerlingen discussiëren over belangrijke maatschappelijke thema’s gaat boven de vrijheid van meningsuiting van een leerkracht. De problemen van deze tijd worden eerder opgelost met een dialoog dan met een statement. Daarom denk ik dat het weghalen van de poster leidt tot meer Charlie’s dan het laten hangen. Een compliment!!

Spiegelgevechten

Zelf heb ik deze wijsheid geleerd van Bruno Latour maar anderen hebben dit ook gesignaleerd. Iemand die zich sterk afzet tegen een bepaalde wereldvisie kopieert daarbij het gedrag van zijn tegenstander. Hij gaat als het ware lijken op juist datgene wat hij bestrijdt. Mijn grootste voorbeeld is Richard Dawkins die zich met grote kracht afzet tegen alles wat religie is. Om dit te kunnen doen is zijn kennis van wat zijn opponenten als Heilige Boeken beschouwen groter dan van menig overtuigd gelovige. De verbetenheid waarmee Dawkins zijn standpunten inneemt doen niet onder voor extremistische moslims of fundamentele christenen. Recent leek hij zelfs even vrouwvijandig als deze diep gelovigen. Kortom je wordt wat je bestrijdt.

Eenzelfde tendens is zichtbaar in het Islamdebat. Aan de ene kant hebben we de extremistische imams die alleen hun visie van de islam als de ware zien terwijl er uiteraard tientallen verschillende opvattingen over de teksten uit de Koran bestaan. Daartegenover staat onze Nederlandse anti-imam Geert Wilders die gemakshalve ook altijd spreekt over ‘de Islam’ als een entiteit zonder onderscheid te maken in de stromingen. Hij kent alleen volledig geassimileerde moslims en foute moslims. Dus als er een aanslag plaatsvindt zoals in Parijs verwijst hij gemakshalve naar ‘de Islam’ en veegt daarmee goed en kwaad op een hoop. Net als zijn extremistische gelovige tegenhanger doet, het is een spiegelgevecht. Beiden zien met het oog op hun eigen gelijk de meerderheid van andersdenkende goedwilligen over het hoofd en willen ‘oorlog’. Voor de imam zijn het immers geen gelovigen en voor Wilders moeten moslims onzichtbaar zijn willen ze niet onder de discriminerende maatregelen van zijn politiek vallen. Kenmerkend voor mensen die zich zo diep hebben ingegraven is dat ze absoluut geen nuance willen kennen.

Het allergrootste nadeel van deze spiegeling van opponenten is wel dat dit een sterk polariserend en escalerend karakter heeft. Ze helpen elkaar in het bereiken van elkaars doelstellingen. Door een extremistische aanslag zal Wilders veel extra stemmen krijgen. Wilders komt vervolgens op Twitter zijn gelijk  halen en plaatst daarbij een afschuwelijke foto waarop een agent door het hoofd wordt geschoten. Een agent die warempel moslim is. Door ‘de Islam’ de schuld te geven zal hij met zijn zetels en zijn politiek veel gelovige moslims dieper in het geloof duwen, de radicalisering in. Door hun blindheid voor het eigen gelijk versterken ze elkaar waardoor zo’n conflict altijd escaleert.

Gelukkig heeft Frankrijk gisteren laten zien hoe het wel moet. In een samenleving reik je elkaar de hand, gelovige, ongelovige, christen, moslim, boeddhist of hindoe. En je verdedigt de waardes die je als democratische samenleving met elkaar hebt afgesproken: vrijheid van meningsuiting, gelijkheid, democratie. En je gaat niet de veiligheidsmaatregelen opbouwen maar je breekt ze af. Op weg naar een open samenleving waar je met een Kalashnikov in de hand en een bivakmuts op voor gek loopt.

P.S.

@andrevanes is op twitter gestopt. De racistische en kortzichtige bagger die je daar over je krijgt uitgestort werd me teveel. De leugen van @bpschut en @Annaninga regeert en arugmenten en daarmee de nuance krijgt geen kans.

Een lesje in racisme (en sexisme)

Het Begin

Een paar keer per jaar overkomt me dit: ik reageer op een tweet en er volgt een diarree van afkeurende reacties. Deze keer benoemde ik een tweet met daarin een foto van Bruno Martins Indi van Jan Roos als racistisch. Binnen een paar uur stond mijn TL vol met reacties hoe ik dat nu toch kan doen. Volgens de een had hij iedereen kunnen tweeten die zo keek, volgens een ander was ik wat uitleg verschuldigd en een hele reeks domme persoonlijke aanvallen met nog een lekker nabrander van Jan Roos zelf waarin ik zelf van racisme word beticht.

De laatste jaren wordt racisme op een sluipende manier geaccepteerd.Ik wil Wilders niet overal de schuld van geven maar het opgekomen nationalisme en populisme dragen hier wel aan bij. Dit resulteert in omroepen zoals PowNed die menen dat het ‘gezonde verstand’ van de middelbare blanke man altijd tot de correcte conclusie leidt. Zoals hier: een foto van een donkere voetballer is geen racisme, het had ook Robben kunnen zijn. Nou nee dus.

Wat blijkt uit de reacties, vooral van jongeren, is dat racisme één op één gekoppeld wordt aan huidskleur. Dat is al een hele tijd niet meer het geval. Het is daarom verstandig om de definitie van de VN er even bij te halen racisme is:

“elk onderscheid, uitsluiting, beperking of voorkeur gebaseerd op ras, huidskleur, afstamming, of nationale of etnische oorsprong die het doel of effect heeft van opheffing of aantasting van erkenning, genieting of uitoefening, op basis van gelijkwaardigheid, van mensenrechten, en fundamentele vrijheden in het politieke, economische, sociale, culturele of enig ander veld van het openbare leven”.

Een belangrijke manier om dit onderscheid te maken zijn de stereotypen. Bekende voorbeelden van racistische stereotypen zijn “Joden zijn uit op je geld” en “Surinamers zijn lui”. Onwaarheden die gebruikt worden om onderscheid te maken en waarmee een hele groep op achterstand wordt gezet. Om deze reden is de manier waarop Wilders over moslims praat als racistisch te beschouwen. Hij creëert een stereotype extreme moslim en behandelt vervolgens de hele groep als zodanig.

Context

Bruno Maritns Indi is een getalenteerde verdediger bij Feijenoord die dit jaar zijn doorbraak maakt. Hij zal de club waarschijnlijk heel wat geld op gaan leveren. Reden voor Bas Paternotte om zijn portret als avatar te kiezen. Dat heeft hopelijk niets te maken met de ‘zwarte piet’ discussie waarin Paternotte ook acteert maar met pure bewondering voor de kwaliteiten van deze voetballer. Het feit dat internetidioot Robert van den Engel deze avatar van Paternotte meteen linkt aan Zwarte Piet maakt duidelijk dat de donkere wolken van het racisme zich samentrekken boven de 22-jarige voetballer. Martins Indi, en dat moet gezegd, heeft nooit enige aanleiding gegeven om in de discussie betrokken te worden. Hij wordt puur door zijn uiterlijk hierin gezogen.

Als voetballer heb je portretrecht maar geen privacy, zeker niet tijdens een WK. Iedere stap die je zet wordt vastgelegd door tenminste drie camera’s. Een foto waarop je wat minder florissant staat afgebeeld zal er altijd komen. Van Bruno wordt een foto gemaakt terwijl hij op de grond ligt na een zware botsing tijdens de wedstrijd Nederland Australie. Alleen het wit van zijn ogen is zichtbaar. Dit is de gehele foto:

AAmartins-indi2

Jan Roos gebruikt alleen het bovenste deel van de foto. Hierdoor ontstaat een portret met een hoog karikaturaal karakter. Als Selfie had Martins Indie deze foto waarschijnlijk gedelete maar vanwege de nieuwswaarde en het feit dat hij voetballer is, is de foto openbaar al vraag ik me af of zo’n edit in overeenstemming is met het copyright.

Anouk daarentegen maalt niet om privacy. Ze heeft een gezin met kinderen en daar komt er binnenkort eentje bij. Als trotse moeder zet ze een foto van zichzelf, een prachtige zwangere vrouw, op haar Facebook. Ze heeft in het verleden een relatie gehad met de zanger van reggae band The Postmen en daaruit een aantal kinderen. Bovendien geeft ze openlijk toe voorkeur te hebben voor groot geschapen mannen. Kortom de typische PowNed fan zal niet met haar het bed delen. Nadat ze zich mengt in de zwarte piet discussie wordt ze om haar verleden op Facebook uitgescholden voor ‘nikker lover’ en ‘nigger bitch’.

De Tweet

Deze twee zaken plaatsen natuurlijk een tweet die Anouk en Bruno Martins Indi al in een gevoelig racistisch kader maar een tweet waarin beiden genoemde worden hoeft daarom niet per se racistisch te zijn. Al is de context van de Zwarte Piet discussie natuurlijk niet toevallig. Maar Jan Roos stopt werk in zijn twittergedrag, allereerst maakt hij van de hoog zwangere Anouk zijn Avatar, vervolgens knipt hij de foto van Martins Indi bij waardoor het karikaturale effect wordt uitvergroot. En dan, dan gaat hij de gedachtenstroom van Martins Indi invullen: “Bruno hoort dat Anouk van hem zwanger is”.

Screenshot 2014-06-24 08.24.02

Screenshot 2014-06-24 08.23.04

Wat gebeurt hier? Allereerst wordt hier keihard beweert dat Martins Indi en Anouk sex hebben gehad wat impliceert dat Martins Indi voldoet aan het stereotype van mannen van Afrikaanse afkomst dat ze een voorkeur hebben voor blonde, blanke vrouwen. Waarschijnlijk is dat niet, al mag dat natuurlijk best. Een tweede stereotype waarop een beroep wordt gedaan is de vermeende sexuele drive van gekleurde mannen. Iets wat onderstreept wordt door de tweede reactie onder de tweet: “Dan wil je twee dingen een DNA test en een SOA test”. Het derde stereotiep waaraan de tweet refereert is de mindere intelligentie van gekleurde mensen want als Martins Indi slim was geweest dan had hij ervoor gezorgd Anouk niet zwanger te maken. Zo heeft alleen het zinnetje van deze tweet al een driedubbele racistische stereotype lading. Daar komt nog bij de Zwarte Piet discussie en Anouks privé leven. Daarom vind ik dit een misselijkmakende racistische tweet. Duidelijk?

P.S.

Daarnaast is de tweet natuurlijk sexistisch maar dat hoef ik toch niet uit te leggen hopelijk?