De afkeer van babyboomers is goed te begrijpen. In Amerika was George Bush jr. het prototype van de feestende, zuipende en vreemdgaande babyboomer die na een luizenleventje alsnog de slechtste president van de USA ooit werd. Hier in Nederland symboliseren vooral Agnes Jongerius, Emile Roemer en Geert Wilders (zelf juist geen babyboomers) voor mij deze generatie als ze weer eens stellen dat de AOW leeftijd op 65 jaar moest blijven. Waarmee ze eigenlijk zeggen tegen iedereen beneden de 45; jullie moeten tot je zeventigste doorgaan want wij verdommen het om een jaartje door te werken. Ik sprak laatst een man van 67 die al twaalf jaar niet meer werkte, op zijn 55e met een ‘goede regeling’ uitgetreden, ik mag zeker tot mijn 67e werken, SP, Geert Wilders, FNV of niet. Het is onvermijdelijk. Het kabinet Rutte, met bijna de jongste premier ooit levert ook al geen verbetering omdat vrijwel de gehele ministersploeg na deze regeerperiode linea-recta met pensioen kan. Terwijl de generatie Rutte in de VVD talent genoeg heeft. De babyboomgeneratie heeft de touwtjes stevig in handen.
Toch heeft al dat geklaag ook wel een keerzijde. Want als je de geschiedenis bekijkt zijn er altijd wel generaties die geluk hebben en generaties die het wat minder treffen. In de vorige eeuw was er een generatie die en de Eerste- en de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt. Bovendien waren er in die tijd nauwelijks auto’s, was TBC een ongeneeslijke ziekte, net als hart- en vaatziekten die ze nauwelijks kenden (je ging gewoon dood) en palliatieve sedatie stond ook in de kinderschoenen. Nee dan de huidige twintigers- en dertigers, ze werden geboren en kregen een pamper om. De melkfles werd opgewarmd in de magnetron en als peuter konden ze keurig naar de Teletubbies kijken. Ze werden naar school gebracht met de auto, kunnen zich niet voorstellen dat er nooit computers of mobieltjes waren. De grootste ramp: het internet ligt eruit of hun telefoontje van Tele2 doet het niet. Nee ook deze pampergeneratie heeft geen klagen en ze profiteren optimaal van de welvaart en de technologie die met name de babyboomgeneratie voor hen ontwikkeld heeft.
Er kunnen zware tijden komen. Als de Euro straks met donderend geraas ineenstort of Iran of Noord-Korea gooit een atoombom dan kan de huidige jonge generatie de mouwen opstropen om het allemaal weer op te bouwen. Het valt te hopen dat ze daar sterk genoeg voor zijn want aan tegenslag is de pampergeneratie niet gewend.
Ik geef eerlijk toe, binnen onze maatschappij is solidariteit tussen generaties op dit moment harder nodig dan solidariteit tussen arm en rijk. Maar toch vergelijk ik het conflict dat de pampergeneratie met de babyboomgeneratie heeft als een zwaarlijvig jongetje dat bij zijn vader om een ijsje zeurt
Andrevanes's Blog 