De Pampergeneratie…

De afkeer van babyboomers is goed te begrijpen. In Amerika was George Bush jr. het prototype van de feestende, zuipende en vreemdgaande babyboomer die na een luizenleventje alsnog de slechtste president van de USA ooit werd. Hier in Nederland symboliseren vooral Agnes Jongerius, Emile Roemer en Geert Wilders (zelf juist geen babyboomers) voor mij deze generatie als ze weer eens stellen dat de AOW leeftijd op 65 jaar moest blijven. Waarmee ze eigenlijk zeggen tegen iedereen beneden de 45; jullie moeten tot je zeventigste doorgaan want wij verdommen het om een jaartje door te werken. Ik sprak laatst een man van 67 die al twaalf jaar niet meer werkte, op zijn 55^e met een ‘goede regeling’ uitgetreden, ik mag zeker tot mijn 67^e werken,  SP, Geert Wilders, FNV of niet. Het is onvermijdelijk. Het kabinet Rutte, met bijna de jongste premier ooit levert ook al geen verbetering omdat vrijwel de gehele ministersploeg na deze regeerperiode linea-recta met pensioen kan. Terwijl de generatie Rutte in de VVD talent genoeg heeft. De babyboomgeneratie heeft de touwtjes stevig in handen.

Toch heeft al dat geklaag ook wel een keerzijde. Want als je de geschiedenis bekijkt zijn er altijd wel generaties die geluk hebben en generaties die het wat minder treffen. In de vorige eeuw was er een generatie die en de Eerste- en de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt. Bovendien waren er in die tijd nauwelijks auto’s, was TBC een ongeneeslijke ziekte, net als hart- en vaatziekten die ze nauwelijks kenden (je ging gewoon dood) en palliatieve sedatie stond ook in de kinderschoenen.  Nee dan de huidige twintigers- en dertigers, ze werden geboren en kregen een pamper om. De melkfles werd opgewarmd in de magnetron en als peuter konden ze keurig naar de Teletubbies kijken.  Ze werden naar school gebracht met de auto, kunnen zich niet voorstellen dat er nooit computers of mobieltjes waren. De grootste ramp: het internet ligt eruit of hun telefoontje van Tele2 doet het niet. Nee ook deze pampergeneratie heeft geen klagen en ze profiteren optimaal van de welvaart en de technologie die met name de babyboomgeneratie voor hen ontwikkeld heeft.

Er kunnen zware tijden komen. Als de Euro straks met donderend geraas ineenstort of Iran of Noord-Korea gooit een atoombom dan kan de huidige jonge generatie de mouwen opstropen om het allemaal weer op te bouwen.  Het valt te hopen dat ze daar sterk genoeg voor zijn want aan tegenslag is de pampergeneratie niet gewend.

Ik geef eerlijk toe, binnen onze maatschappij is solidariteit tussen generaties op dit moment harder nodig dan solidariteit  tussen arm en rijk. Maar toch vergelijk ik het conflict dat de pampergeneratie met de babyboomgeneratie heeft als een zwaarlijvig jongetje dat bij zijn vader om een ijsje zeurt

Hufters zijn het!!

Hufter (Van Dale) : ‘iemand die aan de galg hoort’ (van ‘huchten = hangen);
onbehouwen persoon; synoniemen: boerenkaffer, kinkel, lomperik, pummel; schoft.’

In 1 korte tweet had ik het huftermanifest al snel gekarakteriseerd: het rammelt aan alle kanten, geen logica, verwart wetenschap met hufterigheid en.. het is een fatsoenlijk stuk! Vooral dat laatste valt meteen op, voor een een stuk op geenstijl is het een buitengewoon fatsoenlijk stuk. Vorm en inhoud zijn in dit geval geen geheel.

Nu moet ik natuurlijk erg oppassen met dit manifest want het zal wel ironisch bedoeld zijn en dan loop ik het risico om er volledig naast te zitten met mijn commentaar. Het moet dus wel ironie zijn dat in een poging om hufterigheid in een historisch perspectief te plaatsen  de schrijver wetenschappers als Copernicus, Columbus en Darwin opvoert als hufters. Omdat zij wetenschappelijke theorieën verdedigden tegenover het machtige Christelijke geloof. In de huidige tijd vinden deze dappere geleerden hun evenknie in een persoon als Richard Dawkins, die onlangs bij het bezoek van de paus aan Engeland nog een prachtige toespraak hield. Een emotioneel, heftig, eloquent en op feiten gebaseerd verhaal, zo hebben Copernicus, Columbus en Darwin zich ook altijd geweerd van hufterigheid is hier geen sprake. Bij historische hufters denk ik aan Caligula, Dzjengis Kahn, Stalin en vooruit op verzoek een Godwin: Hitler maar niet aan wetenschappers en ontdekkingsreizigers.

De ironie wordt verder doorgevoerd als ‘de redactie’ ons uit gaat leggen waar die hufters nu eigenlijk voor staan. Ineens ontstaan er dan referenties naar de hippietijd. Ik heb echt drie keer moeten lezen voordat ik het kon geloven want ik citeer: “Verhuftering is The Beatles oprichten en haar tot over de oren laten groeien. Verhuftering is de minirok uitvinden. Verhuftering is baas zijn in eigen onderbuik. Verhuftering is zeggen wat je vindt omdat je leeft in een land waarin dat kan en mag. Verhuftering is je niets aan trekken van de kritiek of de complimenten van anderen. Verhuftering is een roadtrip door het land van onbegrensde mogelijkheden.”

De generatie van “love en peace” van “tolerantie ten opzichte van alles wat verboden was, drugs, drank, homoseksualiteit, de samensmelting van de rassen als hoogste ideaal” dient als inspiratiebron voor onze hedendaagse hufters. En als muzikale voorbeeld nemen we dan de Beatles, dat brave popbandje uit Liverpool waarvan de enige levende voorman Paul McCartney een idealistische veganist is die sombere klassieke muziek schrijft. Had dan minstens de Rolling Stones, the Who of nog beter the Sex Pistols (da’s mijn generatie) gekozen als je het toch over muzikale hufters hebt. De zichzelf tot babyboom basher benoemde redactie vindt dus inspiratie in de babyboom generatie de Founding Fathers van de verzorgingsstaat. Misschien is deze ommekeer te danken aan onze nieuwe regering die volzit met babyboomers die zich aan het einde van hun carrière nog wensen te verzekeren van een ministerpensioen en wat commissariaten. Een regering die perfect in staat lijkt om de door de babyboomers zo zorgvuldig opgebouwde verzorgingsstaat tot de grond toe af te breken. De uitkeringen zullen lager worden, het pensioenstelsel wordt onderuit gehaald door het overnemen van een zwak AOW akkoord en de zorgsector wordt door structurele onderfinanciering ondermijnd. Een regering waar onze hufters toch stiekem wel bewondering voor hebben omdat ze de Wilders agenda overnemen, linkse hobby’s frustreren en  hun best doen om natuur & milieu om zeep te helpen.

Ondertussen werken onze hufters er hard aan om in het centrum van de macht te komen. De best gelezen krant van Nederland, het blog geenstijl, hebben ze al. Een hufter heeft geen behoefte aan feiten en onderbouwde opinies en wil vooral niets weten van de achtergronden van het nieuws. Ze hebben hun eigen TROS opgericht en ook hun eerste aanstormende politicus zit klaar. Deze laatste vond het nodig om deze letterlijk misselijkmakende webpage aan Femke Halsema te twitteren. En nu niet gaan zeggen dit gaat te ver hufters! Wie hufterigheid zaait zal klootzakken oogsten. Dit is een direct gevolg van jullie pleidooi voor hufterigheid.

Als de babyboomgeneratie zijn laatste adem uitblaast ligt de verzorgingsstaat op de schroothoop en als het laatste lid van de huftergeneratie het tijdige voor het eeuwige verwisselt dan staat het water tot aan Utrecht, is Frankrijk een woestijn en is onze wereld onleefbaar geworden. Want één ding staat vast overde schrijvers van het huftermanifest en hun aanhang: Hufters zijn het!!